Weekblog #12: Even afwezig

De laatste twee weken, waren niet perse zwaar, maar vooral erg druk. Zoals ik in mijn vorige blog benoemde ben ik nog steeds erg opzoek naar balans, iets wat ik tot op vandaag nog niet helemaal heb gevonden, but we're getting there! Het flexwerken voor Cosis bevalt me steeds meer en eigenlijk heb ik maar één locatie waar ik het iets minder leuk vind. De andere locaties zijn zo verschillend in cliënten en niveau's dat dit het werk ook afwisselend maakt. Ik werk op woonlocaties maar ook op dagbesteding/werklocaties. Daarnaast bij het 24/7 zorglocaties maar ben ik ook flexer bij een ambulant team. Het is erg divers. Alleen omdat de werkdagen niet precies 8 uur zijn, draai ik de ene week bijvoorbeeld 13 uur en de andere 33 uur. 

Ook is Justin begonnen bij een nieuwe werkgever, als bedrijfsleider - chef-kok bij Koekies en Boefies by Knaap. Hier heeft hij nu de leiding over een restaurant bij een jachthaven. Iets wat nieuw is voor Justin, maar ook weer niet. Hij neemt letterlijk alle touwtjes in handen en is hier dan ook echt elke dag al mee bezig.. terwijl hij officieel pas begint in april.  Knaap heeft een uniek concept voor het restaurant, overdag tot 16:00 is het namelijk een dagbesteding voor jongeren die door omstandigheden niet meer naar school kunnen, denk hierbij aan autisme of andere gedragsproblematieken. Knaap probeert door deze benadering de jongeren toch een goede kans te bieden voor de toekomst. 

Zoals verteld ben ik in februari gestart met de studie Bachelor of Social Work aan de Hanze Hogeschool, iets waar ik nog steeds achter sta, ik vind het naar school gaan ook enorm leuk en we hebben ook een leuke diverse groep die de deeltijd studie volgt. Wel merk ik dat de opdrachten - lees verslagen - meer tijd kosten dan dat ik in eerst instantie had gedacht. Ik ga namelijk nu anderhalve maand naar school en de eerste twee verslagen zijn al ingeleverd, de derde is in de maak. Dit eist nog wel veel tijd, daarom heb ik besloten om op schooldagen na de colleges op locatie te blijven en dan tot ongeveer vijf uur te blijven in de middag. Zo kan ik daar aan wat tijd besteden aan mijn studie en ben ik sowieso productief. Thuis heb ik teveel afleidingen, als ik dan eenmaal zit en Mila begint te huilen of geluid te maken loop ik naar haar toe, zit ik nét weer denk ik bij mezelf '' oh de was is ook klaar, even ophangen '' of '' even de was opruimen '' of even dit, even dat. En ga zo maar door. 

En dan.. hebben we nog een sociaal leven, vriendinnetjes die ik graag wil blijven zien, of m'n beste vriend. Daar moeten we zo nu en dan ook thuis voor vrij maken natuurlijk. Gelukkig weten ze allemaal dat ik meerdere balletjes hoog te houden heb, dus nemen ze me het niet kwalijk als ik even niet van me laat horen. En wat bij het sociale leven hoort is natuurlijk mijn verjaardag die net is geweest op 14 maart, een dag dat redelijk okay verliep. Niet bizar veel mensen tegelijkertijd in huis gehad (althans bij mijn ouders, want onze woning faciliteert echt geen ruimte voor meer mensen dan zes!) wat heel prettig was. Naast wat geld heb ik ook een eigen motorhelm gekregen, een zilveren ketting met de naam van Mila, een armbandje met de M van Mila, een tegoedbon voor een baby spa en een wasrek! 

Daarnaast is er een grote happening in mijn leven. Voor diegene die mij kennen weten dat ik mijn hele leven al wat dikker ben, zwaar, plussize, hoe je het ook wilt noemen. Maar slank ben ik absoluut niet. Hierdoor kwakkel ik met mijn gezondheid. Ook heb ik al vanaf jongs af aan een zeer zeer laag zelfbeeld. Iets waar ik eigenlijk niet over praat, maar wat er zeker wel is. Het is waar ik al heel lang mee struggle. Onlangs ben ik daarom ook naar de huisarts gegaan en heb ik verteld wat ik al geprobeerd heb, wat niet en wat mijn wens is. Na een goed gesprek met de huisarts en nadat ik gewogen en gemeten was, kwam er uit dat ik in aanmerking kwam voor een bariatrische ingreep, zoals een maagband, maagverkleining e.d. Na zelf ook wat uitgezocht te hebben, ben ik dan akkoord gegaan en ben ik verwezen naar Amersfoort. Hier heb ik twee weken geleden een screening gehad, of ik geschikt was voor een ingreep, of dat ik misschien nog aan mezelf moest werken. Na vijf dagen kreeg ik groen licht.  Ik was goedgekeurd. Nu is mijn volgende afspraak op twee april. En nu het dus afwachten of ik dit écht ga doorzetten. We horen en zien we dan, wat de opties zijn, waar ik eventueel voor ga kiezen. 

Ten slot ben ik ook bezig geweest met het zomerseizoen, waar ik eindelijk weer terug kan en mag naar de camping om als animatieteam te werken! Iets waar ik enorm veel zin in heb! En dit jaar mag ik dat doen met een dame die al van jongs af aan op de camping komt en nu dan eindelijk zelf oud genoeg is om in het animatieteam te komen. Maar daarover later meer! In ieder geval, enorm enthousiast. 

Voor nu is het eerst genoeg, ik heb verteld wat ik graag wilde vertellen en ga op bepaalde onderwerpen later nog dieper in. Voor nu is mijn batterij leeg. Mila zo nog een fles geven en dan lekker op bed. (het is inmiddels ook 23:00) 

Tot de volgende!